ELECTRONIC TRANSFORMER

         Czas letni to czas na remonty, które zaplanowała moja przebiegła żona, która lubi jak coś się dzieje w spokojnej sielance życia codziennego. W trakcie malowania mieszkania uszkodził się transformator elektroniczny HALOSTART firmy ANSline typ ZH150, który zasilał 12V lampki halogenowe. Poszukiwania schematu nie dały rezultatu bo okazało się, że jest to zasilacz produkcji chińskiej, wiec nie ma szans na serwis  krajowy. Jedyna nadzieja to patenty, w których znalazłem mnóstwo danych wyjaśniających istotę działania tego typu transformatorów. Ponieważ sprawa była pilna kupiłem zasilacz typu ZAMEL ETZ-150 polskiego producenta z Pszczyny. Ulotka załączona do zasilacza zawierał informacje o patencie na produkowany transformator elektroniczny. Muszę się przyznać, że mała rzecz a cieszy, bo pokazuje jak skutecznie można rozwijać zachodnie konstrukcje elektroniczne w Polsce.

Patent US4506318 INVERTER WITH CONTROLLABLE RMS OUTPUT VOLTAGE MAGNITUDE,Ole K. Nilssen, Data patentu: 19.03.1985   Przedmiotem wynalazku jest zasilacz przystosowany do zasilania ze zwykłego napięcia linii energetycznej 60 Hz i zapewniający na wyjściu napięcie zasadniczo o fali prostokątnej o stosunkowo wysokiej częstotliwości (30 kHz). To napięcie wyjściowe jest dostarczane przez falownik, który jest zasilany impulsowym napięciem zasilającym DC pochodzącym z prostownika napięcia sieci energetycznej. W ten sposób napięcie wyjściowe falownika o wysokiej częstotliwości posiada postać impulsów modulowanych  amplitudowo zgodnie z obwiednią wyprostowanych impulsów sieci AC. Falownik jest każdorazowo pobudzany  do oscylacji rzędu 30 kHz przy określonym poziomie wyprostowanych impulsów sieci AC. Jednak po uruchomieniu będzie nadal oscylował samodzielnie – ale tylko tak długo, jak długo jego wyprostowane napięcie  zasilania AC przekracza pewną minimalną wielkość. Ponieważ impulsowe napięcie zasilania AC spada do zera między każdym impulsem, falownik przestaje oscylować między każdym impulsem. Tak więc, dopóki wymagane jest napięcie wyjściowe, falownik musi być wyzwalany po każdym wyprostowanym  impulsie napięcia zasilania AC.

FIG.1 przedstawia schematycznie przykład wykonania wynalazku, pokazując zasilacz typu inwertera przystosowany do zasilania niskonapięciowej żarówki;  FIG.2a ilustruje kształt fali napięcia zasilania AC przyłożonego do falownika;  FIG.2b przedstawia ogólny kształt fali napięcia wyjściowego falownika o modulowanej amplitudzie fali prostokątnej.

Wyzwalanie falownika jest realizowane przez diak w połączeniu z obwodem całkującym RC; co oznacza, że ​​- po każdym przyłożeniu impulsu wyprostowanego napięcia zasilającego AC – falownik jest pobudzany  do oscylacji dopiero po tym, jak napięcie impulsu  zasilania AC osiągnie założona wartość, przy czym oscylacje są  obecne przez pewien czas; długość tego okresu jest określana przez naturę obwodu całkującego RC, podobnie jak sterowanie fazowe jest realizowane w zwykłym ściemniaczu żarówek typu Triak. Zmieniając stałą czasową obwodu całkującego RC, falownik może być pobudzany do oscylacji ze zmiennym opóźnieniem; co oznacza, że ​​efektywna wartość skuteczna netto napięcia wyjściowego może być regulowana poprzez regulację stałej czasowej obwodu całkującego RC. Zatem wielkość RMS na wyjściu zasilacza może być kontrolowana w taki sam sposób, jak napięcie wyjściowe RMS zwykłych środków kontroli napięcia typu triaka.

Opis patentowy zawiera również specyfikacje elementów opatentowanego układu transformatora elektronicznego. Wyjście źródła S: 120V/60 Hz; Prostownik z pełnym mostkiem Cztery 1N4004; FBR: Kondensatory C1 i C2: 0,47 μF / 200 V; Tranzystory Q1 i Q2: Motorola MJE13002; Rezystor R1: 33 kOhm / 0,25 W; Rezystor R2: 100 kOhm / 0,25 W; Regulowany rezystor R3: Potencjometr 1,5 megaoma; Kondensator C3 22 nF / 50 V; Prostownik R: 1N4004; Diac D: General Electric ST-2; Transformatory CT1 i uzwojenie na toroidach Ferroxcube CT2: 213T050 z materiału ferrytowego 3E2A z dwa zwoje drutu nr 27 dla uzwojeń pierwotnych i dziesięć zwojów drutu nr 31 dla uzwojeń wtórnych; Transformator T: Nawijany na rdzeniu garnkowym Ferroxcube 2616 z materiału ferrytowego 3C8 z 95 zwojami drutu nr 27 dla uzwojenia pierwotnego i 20 zwojami pięciu skręconych skrętek drutu nr 27 dla uzwojenia wtórnego; żarówka IL: 12 V / 25 W.

Źródło S oznacza zwykłą linię elektroenergetyczną o napięciu 120V/60 Hz, z której napięcie jest prostowane w sposób pełnofalowy przez prostownik mostkowy FBR.  Zatem, przy braku środków filtrujących, napięcie obecne na zaciskach wyjściowych OTa i OTb jest zasadniczo takie, jak pokazano na FIG.2a; to napięcie jest podawane bezpośrednio na obwód falownika I. Ten obwód falownika, który składa się z dwóch połączonych szeregowo tranzystorów przełączających Q1 i Q2 w połączeniu z dwoma transformatorami z dodatnim sprzężeniem zwrotnym CT1 i CT2, reprezentuje samoscylujący falownik półmostkowy i działa w sposób analogiczny do obwodów opisanych wcześniej w opublikowanej literaturze, jak na przykład w  patencie US4184128 zatytułowany High Efficiency Push-Pull Inverters. Ponieważ zasilany napięciem stałym falownik nie ma kondensatorów filtrujących, konieczne jest zapewnienie w falowniku ścieżki powrotnej o niskiej impedancji dla prądu falownika. Taka droga powrotna o niskiej impedancji sa dwa połączone szeregowo kondensatory C1 i C2. Konieczne jest jednak, aby wartości pojemności tych kondensatorów były na tyle małe, aby nie stanowiły znaczącej zdolności magazynowania energii w porównaniu z ilością energii pobieranej przez falownik w ciągu połowy cyklu napięcia linii energetycznej. 

W obwodzie falownika z FIG.1, bazy tranzystorów są – w odniesieniu do prądu stałego – zwarte do ich emiterów; co oznacza, że ​​falownik nie może sam zacząć oscylować. Jednakże, dostarczając tylko jeden krótki impuls do bazy tranzystora Q2, tranzystor ten jest zmuszony do chwilowego przewodzenia; które powoduje ż ten jeden tranzystor rozpoczyna przewodzenie; co jest wystarczające do wywołania oscylacji falownika – oczywiście pod warunkiem, że między szyną B i szyną B + występuje odpowiednie napięcie. Po uruchomieniu oscylacji falownik będzie kontynuował oscylacje, aż napięcie między szyną B i szyną B + spadnie do tak niskiego poziomu, że nie jest wystarczający do podtrzymania regeneracyjnego sprzężenia zwrotnego. W tym momencie, który jest określony jako Vi2 na FIG.2a ustają oscylacje. Wyzwalanie falownika odbywa się za pomocą diaka; który jest wyzwalany napięciem na kondensatorze C3. Wyjście obwodu falownika półmostkowego jest zasadniczo prostokątnym napięciem prądu AC, 30 kHz, którego sygnał wyjściowy jest dostarczany między punktem X a złączem CJ  i przez które wyjście jest połączone z uzwojeniem pierwotnym transformatora T. To napięcie prostokątne jest równe wielkości napięcia stałego występującego między szyną B i szyną B +; a zatem, gdy zmienia się wielkość tego napięcia stałego, zmienia się też amplituda impulsowego napięcia na wyjściu o postaci prostokątnej. Żarówka IL jest podłączona bezpośrednio do uzwojenia wtórnego Ts transformatora T; co oznacza, że ​​napięcie podawane do żarówki jest wprost proporcjonalne do napięcia wyjściowego obwodu falownika.

Obwód falownika – nawet jeśli oscyluje w danym momencie – przestanie oscylować, gdy napięcie zasilania DC spadnie poniżej pewnego minimalnego poziomu(Vi2 na FIG.2a. Tak więc, jeśli falownik zostanie  pobudzony  do  oscylacji w pewnym momencie podczas każdego z jednokierunkowych sinusoidalnych impulsów napięcia tworzących napięcie zasilania DC, przestanie oscylować na końcu każdego z tych impulsów lub blisko jego końca. Zatem obwód falownika z FIG.1 zachowuje się bardzo podobnie do triaka: można go wyzwolić w stan WŁĄCZENIA i pozostanie WŁĄCZONY do końca cyklu zasilania: dopóki prąd płynący do obciążenia nie spadnie poniżej pewnego minimalnego poziomu. I podobnie jak triak, może zostać wyzwolony w praktycznie dowolnym momencie cyklu zasilania; co oznacza, że ​​może być sterowany fazowo, tak jak triak.

Innymi słowy, moc RMS dostarczana do żarówki może być kontrolowana w szerokim zakresie po prostu przez sterowanie synchronizacją punktu wyzwalania falownika (t1 na FIG.2).  Rezystor R2 i R3 razem tworzą element oporowy, przez który ładowany jest kondensator C3.  Dostosowując wielkość łącznej rezystancji, podobnie reguluje się czas ładowania kondensatora C3; co oznacza, że ​​punkt fazowy, w którym falownik jest wyzwalany do  oscylacji, jest odpowiednio dostosowany. Zadaniem prostownika R jest upewnienie się, że kondensator C3 zostanie całkowicie rozładowany po uruchomieniu falownika do  oscylacji; co oznacza, że ​​ten kondensator rozpocznie każdy nowy cykl zasilania w stanie pełnego rozładowania, zapewniając w ten sposób spójne w czasie wyzwalanie. Powodem, dla którego R2 jako rezystor fizycznie oddzielony od R3 jest zapobieganie przyłożeniu napięcia w punkcie X bezpośrednio do kondensatora C3, co mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której faktycznie uniemożliwiłoby to wyzwolenie. Aby uzyskać dostatecznie szeroki zakres regulacji napięcia wyjściowego RMS, ważne jest, aby falownik był zdolny do trwałych oscylacji własnych nawet przy stosunkowo niskich poziomach napięcia zasilania DC. W obwodzie z FIG.1, stabilna samooscylacja falownika jest utrzymywana do napięcia zasilania prądem stałym około 20V; poniżej którego oscylacje napięcia nagle ustają.

Patent US5828188 OVERTEMPERATURE PROTECTION CIRCUIT HAVING PLURAL THERMAL COMPONENTS, Reinhard Lecheler. Data patentu: 27.10.1998.   Układ obwodu do obsługi lamp halogenowych ma czujnik temperatury (NTC) jako część składową obwodu zabezpieczającego przed przegrzaniem i co najmniej jeden dodatkowy element termiczny, przez który przepływa w przypadku przeciążenia prąd, który jest większy w porównaniu z normalną pracą i jest w ten sposób podgrzewany. Element termiczny, na przykład jeden lub więcej rezystorów grzejnych (R5-R8), jest sprzężony termicznie z czujnikiem temperatury (NTC), w wyniku czego obwód zabezpieczający przed przegrzaniem jest w konsekwencji wyzwalany również w przypadku przeciążenia.

FIG.1 przedstawia schemat obwodu innowacyjnego elektronicznego przetwornika do niskonapięciowych żarowych lamp halogenowych;  FIG.2 przedstawia schematyczną ilustrację przestrzennego rozmieszczenia rezystorów grzejnych i NTC na płytce drukowanej zgodnie z obwodem z FIG.1.

W znanych konstrukcjach transformatorów elektronicznych dedykowanych w obwodach zasilania lamp halogenowych, temperatury, na które narażone są  jego elementy, mają krytyczny wpływ na żywotność układu. Niedopuszczalne nagrzewanie się komponentów prowadzi do przedwczesnego uszkodzenia układu  i dlatego należy go unikać. Obwód zabezpieczający przed przegrzaniem, na przykład za pomocą wyłącznika termostatycznego, zwykle uwzględnia ten stan rzeczy. Ze względów bezpieczeństwa pożądana jest również ochrona przed przegrzaniem. Z drugiej strony, aby chronić elementy wrażliwe na przeciążenie elektryczne, a tym bardziej w przypadku zwarcia, na przykład tranzystory i tym podobne, wystarczająco szybko i niezawodnie przed zniszczeniem termicznym, obwód zabezpieczający przed przegrzaniem generalnie reaguje zbyt wolno z powodu jego stosunkowo dużej pojemności cieplnej. W związku z tym konieczne są dodatkowe, szybko działające obwody czujnikowe i obwody zabezpieczające przed przeciążeniem, które na przykład identyfikują zwarte wyjście i rozłączają układ w odpowiednim czasie.

Podstawowa koncepcja wynalazku polega na wprowadzeniu co najmniej jednego dodatkowego elementu – określanego poniżej jako element termiczny – do układu obwodów w taki sposób, aby w przypadku przeciążenia szybko się nagrzewał. Ponadto czujnik temperatury znanego obwodu zabezpieczającego przed przegrzaniem jest celowo sprzężony z co najmniej jednym elementem cieplnym, w wyniku czego w przypadku przeciążenia czujnik temperatury odpowiednio się nagrzewa. W konsekwencji obwód zabezpieczający przed przegrzaniem reaguje nie tylko w zwykły sposób na wzrost temperatury otoczenia, na przykład w obudowie, w której znajduje się układ obwodów, w przypadku wzrostu temperatury płytki z obwodem drukowanym lub komponentu, który jest również podgrzewany podczas ciągłej pracy w normalnych warunkach, na przykład transformatora mocy. Przeciwnie, obwód zabezpieczający reaguje również odpowiednio szybko w przypadku przeciążenia elektrycznego i wyłącza układ obwodów, ponadto, jeśli jest to stosowne, tylko tymczasowo, lub zmniejsza, za pomocą regulacji, przynajmniej średni pobór mocy.

 Aby zapewnić niezawodną funkcję ochronną, konieczne jest zapewnienie możliwie najlepszego sprzężenia termicznego między czujnikiem temperatury a komponentami termicznymi. Z tego powodu czujnik temperatury i komponenty (y) cieplne są umieszczone w bezpośredniej bliskości przestrzennej. Ponadto, czujnik temperatury i komponenty (y) termiczne (e) mogą być połączone ze sobą za pomocą pasty termoprzewodzącej lub podobnej, w celu polepszenia przewodzenia ciepła pomiędzy komponentem (elementami) cieplnymi a czujnikiem temperatury. Szczególnie korzystne jest umieszczenie dwóch lub więcej elementów termicznych wokół czujnika temperatury, na przykład za zasadniczo zamkniętym kołnierzem grzejnym, gdy występuje więcej niż dwa elementy termiczne. Czujnik temperatury został zaprojektowany w szczególności w technologii SMD (Surface Mounted Device). Ma to tę zaletę, że masa, a tym samym pojemność cieplna czujnika temperatury jest mała. W konsekwencji nawet niewielka ilość ciepła wystarcza do znacznego wzrostu temperatury czujnika temperatury. W ten sposób uzyskuje się dostatecznie czułą reakcję obwodu zabezpieczającego przed przegrzaniem.

W korzystnym udoskonaleniu elementy termiczne są zaprojektowane jako rezystory, szczególnie w technologii SMD. Rezystory są podłączone do układu obwodów w taki sposób, że w przypadku przeciążenia przepływa przez nie prąd, który jest większy w porównaniu z normalną pracą, a następnie działają praktycznie jak rezystory grzejne. Ponieważ ze względu na zależność omową   P = R × I ² , moc elektryczna P zamieniana na ciepło w rezystorze R jest proporcjonalna do kwadratu prądu I przepływającego przez rezystor R, w przypadku przeciążenia nawet relatywnie niewielki wzrost prądu I skutkuje znacznym wzrostem temperatury ΔT rezystora R, czyli ΔT∝I ². W konsekwencji to udoskonalenie zapewnia dalszą poprawę czułości odpowiedzi obwodu zabezpieczającego.

W szczególnie korzystnym przykładzie wykonania wynalazku dla przekształtników elektronicznych połączonych półmostkiem, obwód zabezpieczający przed przegrzaniem składa się z termistora NTC, w szczególności wykorzystującego technologię SMD, który jest połączony równolegle z kondensatorem ładującym. Kondensator ładujący jest zwykle używany w połączeniu z diakiem do początkowego uruchamiania oscylacji samokontrolowanych przekształtników półmostkowych  i do ponownego uruchamiania oscylacji po każdym przejściu przez zero  wyprostowanego napięcia sieci. W tym celu kondensator ładujący jest ładowany przez rezystor ładujący. Gdy napięcie kondensatora ładującego osiągnie napięcie wyzwalające diaka, diak włącza się i rozpoczyna oscylacje przetwornika półmostkowego.

W stanie normalnym NTC ma bardzo dużą rezystancję i prawie nie ma wpływu na stan naładowania kondensatora ładującego. W przypadku nagrzania – albo przez element termiczny w przypadku przeciążenia, albo w wyniku podwyższenia temperatury otoczenia w przypadku przegrzania – NTC uzyskuje niską rezystancję. Zmienia to stosunek dzielnika napięcia utworzonego przez rezystor ładujący i NTC w taki sposób, że maksymalne napięcie kondensatora ładującego spada. Przy odpowiednio wysokiej temperaturze NTC lub przy odpowiednio niskiej rezystancji NTC maksymalne napięcie, jakie może osiągnąć kondensator ładujący, ostatecznie spada poniżej napięcia wyzwalającego diaka. W tym przypadku, oscylacja przekształtnika półmostkowego kończą się po następnym przejściu przez zero wyprostowanego napięcia sieciowego lub gdy wyprostowane pulsujące napięcie zasilania układu spada poniżej minimalnego napięcia. Dopóki NTC ma wystarczająco niską rezystancję, napięcie kondensatora ładującego pozostaje poniżej napięcia wyzwalającego diaka. W konsekwencji oscylacje również nie są już inicjowane przez odpowiedni okres czasu.

Przetwornik półmostkowy składa się zasadniczo z dwóch tranzystorów półmostkowych T1, T2, dwóch kondensatorów półmostkowych C2,C3, transformatora sterującego RKA-RKC dla sprzężenia zwrotnego prądu, a także transformatora mocy TR – halogenów 12V.  Lampa HG jest zasilana swoim uzwojeniem wtórnym  i generatorem wyzwalającym, zawierającym rezystor R1, kondensator ładujący C1 i diak DC1. Tranzystor NPN T3 i rezystor szeregowy R2 zapobiegają tworzeniu się impulsów wyzwalających podczas oscylacji półmostka. Rezystor R3, R4 i dioda D1, D2 są odpowiednio połączone równolegle z każdym z dwóch półmostkowych kondensatorów C2,C3.  Rezystory R3,R4 służą do równoważenia napięcia zasilania. Diody D1,D2 zapobiegają ujemnemu naładowaniu kondensatorów półmostkowych C2,C3.

Obwód zabezpieczający według wynalazku jest wykonany przez termistor NTC  i obwód rezystorów R5-R8. Obwód rezystorów R5-R8 jest podłączony między referencyjnym potencjałem ziemi a diodą D2 przypisaną do tranzystora mostkowego T2, który jest połączony z referencyjnym potencjałem ziemi. Obwód rezystorów R5-R8 składa się z obwodu równoległego dwóch obwodów szeregowych. Ze swojej strony obwody szeregowe składają się z dwóch szeregowych rezystorów grzejnych R5, R6 i R7, R8. W przypadku przeciążenia przez diodę D2 przepływa zwiększony prąd, a tym samym również przez obwód rezystora R5-R8. Ten zwiększony prąd powoduje nagrzewanie się rezystorów grzejnych R5-R8. 

Termistor NTC jest połączony równolegle z kondensatorem ładującym C1. Jeśli jest podgrzewany, na przykład w przypadku przeciążenia, przez rezystory R5-R8, jego rezystancja zmniejsza się, a co za tym idzie, coraz bardziej zwiera kondensator ładujący C1. W rezultacie ostatecznie wyłącza generator wyzwalający i po kolejnym przejściu przez zero napięcia sieciowego zapobiega ponownemu tworzeniu się oscylacji przez przetwornicę półmostkową. FIG.2 przedstawia schematycznie przestrzenne rozmieszczenie rezystorów grzejnych R5-R8 i termistora NTC na płytce drukowanej. Oznaczenie elementów i przyłączy odpowiada oznaczeniu na FIG.1. Termistor NTC i rezystory grzejne R5-R8 są zaprojektowane w technologii SMD, w związku z czym są przylutowywane bezpośrednio do odpowiednich ścieżek przewodzących. Rezystory grzejne R5-R8 są rozmieszczone w sposób odpowiadający bokom kwadratu wokół termistora NTC. Poszczególne rezystory grzejne są połączone ze sobą za pomocą czterech segmentów 5-8 ścieżek przewodzących.  Dwa połączenia 3, 4 tego obwodu rezystora są umieszczone w dwóch przeciwległych rogach układu.

Patent PL227572B1  Sposób i układ zabezpieczenia przeciążeniowo-zwarciowego transformatora elektronicznego, ZAMEL Sp z o.o, JACEK SZUPRYCIŃSKI,  KAROL ZIELKE, Data patentu: 29.12.2017. Przedmiotem wynalazku jest sposób i układ zabezpieczenia przeciążeniowo-zwarciowego transformatora elektronicznego, który jest  przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym Fig.1 przedstawia schemat ideowy zabezpieczenia przeciążeniowo-zwarciowego transformatora elektronicznego; Fig.2 – schemat blokowy układu zabezpieczenia przeciążeniowo-zwarciowego; Fig.3 – schemat ideowy według stanu techniki.

Sposób zabezpieczenia przeciążeniowo-zwarciowego transformatora elektronicznego charakteryzuje się tym, że sprzężenie termiczne występujące pomiędzy co najmniej jedną diodą układu półmostka a kolektorem tranzystora klucza tranzystorowego i co najmniej jednym termistorem bloku termicznego, który  emituje przepływ ciepła z diody w kierunku termistora sterując wartością jego rezystancji proporcjonalnie do wartości prądu przepływającego przez półmostek oraz równocześnie emituje przepływ ciepła z diody w kierunku tranzystora klucza tranzystorowego utrzymując jego wyższą temperaturę w odniesieniu do temperatury tranzystora układu wyzwalania diaka, zmieniając ją proporcjonalnie do wartości prądu przepływającego przez półmostek. Ponadto. zwiększona wartość prądu półmostka przy obciążeniu przekraczającym dwukrotnie wartość mocy znamionowej lub przy zwarciu wyjścia transformatora powoduje pojawienie się ujemnego napięcia na rezystorach pomiarowych, które z kolei włącza tranzystor układu wyzwalania diaka zwierając i rozładowując kondensator, co skutkuje wyłączeniem transformatora i jego przejściem w tryb próbkowania. Układ zabezpieczenia przeciążeniowo-zwarciowego zasilacza elektronicznego składa się z układu półmostka, na którym wzrost obciążenia na wyjściu transformatora powoduje zwiększony przepływ prądu i wystąpienie ujemnego napięcia na połączonych z układem półmostka rezystorach układu pomiarowego, które poprzez blok układu wyzwalania diaka i układ wyzwalania klucza tranzystorowego steruje pracą klucza tranzystorowego. Z kolei układ półmostka połączony jest równoległym sprzężeniem termicznym z kluczem tranzystorowym oraz z blokiem termicznym. Natomiast w układzie zabezpieczenia co najmniej jedna dioda układu półmostka, kolektor tranzystora klucza tranzystorowego oraz co najmniej jeden termistor bloku termicznego usytuowane są w tym samym punkcie lutowniczym obwodu drukowanego i usytuowane są blisko siebie tworząc  mostek cieplny sprzężenia termicznego.

  W skrócie sposób zabezpieczenia przeciążeniowo-zwarciowego transformatora elektronicznego polega na tym, że sprzężenie termiczne (ST) występujące pomiędzy co najmniej jedną diodą układu półmostka (1) i kolektorem tranzystora klucza tranzystorowego (6), a co najmniej jednym termistorem bloku termicznego (7) emituje przepływ ciepła z diody w kierunku termistora sterując wartością jego rezystancji proporcjonalnie do wartości prądu (Ipm) przepływającego przez półmostek (1) oraz równocześnie emituje przepływ ciepła z diody w kierunku tranzystora klucza tranzystorowego (6) utrzymując jego wyższą temperaturę w odniesieniu do temperatury tranzystora (T2) układu wyzwalania diaka (3), zmieniając ją proporcjonalnie do wartości prądu (Ipm). Układ składa się z układu półmostka (1), na którym wzrost obciążenia na wyjściu (WY) transformatora powoduje zwiększony przepływ prądu (Ipm) i wystąpienie ujemnego napięcia na połączonych z układem półmostka (1) rezystorach układu pomiarowego (2), które poprzez blok układu wyzwalania diaka (3) i układ wyzwalania klucza tranzystorowego (4) steruje pracą klucza tranzystorowego (5), z kolei układ półmostka (1) połączony jest równoległym sprzężeniem termicznym (ST) z kluczem tranzystorowym (6) oraz z blokiem termicznym (7).

Wnioski 

Muszę przyznać, że polski patent został zredagowany w sposób nieczytelny, tzn.: brak uzwojeń transformatora wyjściowego na FIG.3 oraz niedokładny w odniesieniu do opisu istoty wynalazku. Powodem takiego stanu rzeczy może być celowe utrudnienie skopiowania opatentowanego rozwiązania transformatora, co wydaje się śmieszne w odniesieniu do informacji zawartych w stanie techniki, lub brak kwalifikacji do sporządzania opisów z zakresu elektroniki osób redagujących i oceniających finalny opis patentowy, przed jego publikacją. Na szczęście istnieją opisy patentowe z tego zakresu, które pozwalają domyśleć się co tak na prawdę jest przedmiotem zastrzeżeń, omawianej konstrukcji transformatora elektronicznego. 

Electronic lighting transformer  https://www.youtube.com/watch?v=O6_fa7ylXWA